Den Nationalfeierdag a seng Traditiounen

Obschonn den Nationalfeierdag hautdesdaags op den 23. Juni festgeluecht ass, war dat net ëmmer de Fall.

Zanter dem 18. Joerhonnert gëtt de Gebuertsdag vum Herrscher gefeiert, an dës Traditioun gouf och no der Erhiewung vu Lëtzebuerg zu engem souveräne Staat am Joer 1815 bäibehalen.

Den Dag vun de Feierlechkeeten huet awer am Laf vun de Joren ëmmer nees geännert:

• Vun 1816 un hunn d'Lëtzebuerger de Joresdag vun der Gebuert vum Kinnek-Groussherzog Guillaume I. de 24. Abrëll gefeiert.
• Ënner dem Guillaume II. war Nationalfeierdag de 6. Dezember.
• Ënner dem Guillaume III. gouf den Dag vum Gebuertsdag fir d'éischt op de 17. Juni festgeluecht, dunn awer vun 1860 un op den 19. Februar.
• Nodeems de Grand-Duc Adolph am Joer 1890 op den Troun komm war, gouf de Festdag op de 24. Juli geluecht.
• Ënner dem Guillaume IV. gouf den Nationalfeierdag um 22. Abrëll gefeiert.
• D'Marie-Adélaïde verleet d'Feierlechkeete vum Joer 1913 un op de 14. Juni.
• Mat der Grande-Duchesse Charlotte um Troun am Joer 1919, gëtt den 23. Januar zum Dag vun der Gebuertsdagsfeier. Am Joer 1947 gëtt den Dag vun der Feier vum Gebuertsdag vun der Grande-Duchesse zum Feierdag erkläert.

Den 23. Dezember 1961 gouf per groussherzoglechen Arrêté den Dag vun der Gebuertsdagsfeier op den 23. Juni festgeluecht, een Datum, deen och ënner den nächsten Herrschafte vum Grand-Duc Jean an dem Grand-Duc Henri bäibehale gouf. De Begrëff "Nationalfeierdag" fënnt een net an de Gesetzestexter: e gëtt als "Dag vun der offizieller Feier vum Joresdag vun der Gebuert vum Grand-Duc" beschriwwen. Am Sproochgebrauch vun de Lëtzebuerger ass den Dag als "Groussherzogsgebuertsdag" oder "Nationalfeierdag" bekannt.

Iwwerreechung vun den Auszeechnungen

De Grand-Duc verdeelt all Joer Medaile vum Ordre civil et militaire d'Adolphe de Nassau fir Persoune mat besonnesche Verdéngschter.

D'Feierlechkeeten um Virowend vun Nationalfeierdag

D'Feierlechkeete fänken um Owend vum 22. Juni un, mat der Visitt vun der groussherzoglecher Koppel an enger Gemeng baussent der Haaptstad. Duerno kënnt déi ganz groussherzoglech Famill an d'Stad Lëtzebuerg, fir beim Fakelzuch, dee vun de Veräiner vun der Haaptstad organiséiert gëtt, a beim Freedefeier dobäi ze sinn.

Nationalfeierdag

Den 23. Juni fänken d'Feierlechkeeten, op Invitatioun vun der Regierung, mat engem Festakt an der Philharmonie un, bei deem de Grand-Duc, de Chamberpresident an de Premierminister, a Presenz vun den Autoritéite vum Land a vun diplomatesche Vertrieder vun den zu Lëtzebuerg akkreditéierte Länner, eng Ried halen. No der traditioneller Militärparad gëtt an der Kathedral den Te Deum ofgehalen.

D’groussherzoglech Famill hëlt um feierlechen Te Deum an der Kathedral Notre-Dame vu Lëtzebuerg deel, zesumme mat den zivillen a militäreschen Autoritéiten an de Cheffe vun de diplomatesche Missiounen.

Receptiounen op Schlass Bierg

De Grand-Duc an d'Grande-Duchesse invitéiere Vertrieder vun der Lëtzebuerger Gesellschaft op zwou grouss Receptiounen an de Park vu Schlass Bierg, fir d'Feierlechkeete ronderëm den Nationalfeierdag unzefänke respektiv ofzeschléissen.

Wat d’Nationalhymn ugeet, sou gouf d'Gesetz vum 23. Juni 1972 geännert an den Text an d’Melodie goufen an der Annex definéiert (Gesetz vum 27. Juli 1993): zanterhier sinn déi éischt an déi lescht Stroph vum Lidd "Ons Heemecht" vun 1859, mam Text vum Michel Lentz a vertount vum Jean-Antoine Zinnen, als Lëtzebuerger Nationalhymn festgeluecht. 

D'Lëtzebuerger Hymn ass wäit ewech vun engem Krichslidd, wéi d'"Marseillaise". Si gouf 1864 bei engem Festakt zu Ettelbréck fir d'éischte Kéier ëffentlech opgefouert an ass e liewegen Appell fir de Fridden.

Lauschteren d'Nationalhymn "Ons Heemecht"

Transkriptioun

Wou d’Uelzecht durech d’Wisen zéit,
Duerch d’Fielsen d’Sauer brëcht.
Wou d’Rief laanscht d’Musel dofteg bléit,
Den Himmel Wäin ons mëcht.
Dat as onst Land, fir dat mir géif,
Heinidden alles won.
Ons Heemechtsland, dat mir sou déif
An onsen Hierzer dron.

O Du do uewen, deem séng Hand
Duurch d’Welt d’Natioune leet.
Behitt Du d’Lëtzebuerger Land
Vru friemem Joch a Leed !
Du hues ons all als Kanner schon
de fräie Geescht jo gin.
Looss viru blénken d’Fräiheetssonn
déi mir sou laang gesin.

Text : Michel Lentz

Musek : J.A.Zinnen